Գովազդ | |
|
Գլխաոր » 2012 » նոյեմբեր » 11 » Կարմիր գայլախտ
|
"Ռևմատոլոգիական հիվանդությունների դասակարգման մեջ համակարգային կարմիր գայլախտը պատկանում է շարակցական հյուսվածքի դիֆուզ հիվանդությունների շարքին:">Ռեւմատոլոգիական հիվանդությունների դասակարգման մեջ համակարգային կարմիր գայլախտը պատկանում է շարակցական հյուսվածքի դիֆուզ հիվանդությունների շարքին: "Ըստ ժամանակակից պատկերացումների համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիսանում է հիմնականում երիտասարդ կանանց ու աղջիկների մոտ հանդիպող խրոնիկական պոլիսինդրոմային հիվանդություն, որը զարգանում է իմունոռեգուլյատոր պրոցեսների գենետիկորեն պայմանավորված անլիարժեքության ֆոնի վրա՝ բերելով սեփական բջիջների և նրանց կոմպոնենտների հանդեպ հակամարմինների չվերահսկվող արտադրմանը և զարգացնելով աուտոիմուն և իմունակոմպլեքսային խրոնիկական բորբոքում:">Ըստ ժամանակակից պատկերացումների համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիսանում է հիմնականում երիտասարդ կանանց ու աղջիկների մոտ հանդիպող խրոնիկական պոլիսինդրոմային հիվանդություն, որը զարգանում է իմունոռեգուլյատոր պրոցեսների գենետիկորեն պայմանավորված անլիարժեքության ֆոնի վրա, բերելով սեփական բջիջների եւ նրանց կոմպոնենտների հանդեպ հակամարմինների չվերահսկվող արտադրմանը եւ զարգացնելով աուտոիմուն եւ իմունակոմպլեքսային խրոնիկական բորբոքում:Համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիպում է բոլոր կլիմայաշխարհագրական գոտիներում:">Համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիպում է բոլոր կլիմայաշխարհագրական գոտիներում:Հիվանդության հաճախականության մեջ նկատվում է տարիքային և ռասայական տարբերություններ: Այսպես, հիվանդների ավելի քան 70%-ի մոտ հիվանդությունը սկսվում է 14 – 40 տարեկանում, իսկ հիվանդացության գագաթնակետը համընկնում է 14 – 25 տարիքի հետ:">Հիվանդության հաճախականության մեջ նկատվում է տարիքային եւ ռասայական տարբերություններ: Այսպես, հիվանդների ավելի քան 70% - ի մոտ հիվանդությունը սկսվում է 14 - 40 տարեկանում, իսկ հիվանդացության գագաթնակետը համընկնում է 14 - 25 տարիքի հետ:Ամերիկյան հեղինակները նշում են ՀԿԳ-ի հաճախականության բարձրացումը նեգրոիդ բնակչության, պուէրտորիկացիների, չինացիների մոտ:">Ամերիկյան հեղինակները նշում են ՀԿԳ - ի հաճախականության բարձրացումը նեգրոիդ բնակչության, պուէրտորիկացիների, չինացիների մոտ:ՀԿԳ - ի էթիոլոգիան մինչ այսօր մնում է անհայտ: Գոյություն ունեն մի շարք պնդումներ ՌՆԹ - պարունակող և ռետրովիրուսների գործարկող դերի մասին:">ՀԿԳ - ի էթիոլոգիան մինչ այսօր մնում է անհայտ: Գոյություն ունեն մի շարք պնդումներ ՌՆԹ - պարունակող եւ ռետրովիրուսների գործարկող դերի մասին:ՀԿԳ-ը կարելի է դասել պոլիգեն ժառանգվելու նախատրամադրվածությամբ հիվանդությունների շարքին: Բազմաթիվ հետազոտություններով ցույց է տրված կապը ՀԿԳ-ի և որոշակի HLA հակածինների կրության միջև: ՌԴ ԲԳԱ Ռևմատոլոգիայի ինստիտուտի տվյալների համաձայն ՀԿԳ - ի ժամանակ առավել հաճախ, քան կոնտրոլ խմբում, սուր և ենթասուր ընթացքի դեպքերում">ՀԿԳ - ը կարելի է դասել պոլիգեն ժառանգվելու նախատրամադրվածությամբ հիվանդությունների շարքին: Բազմաթիվ հետազոտություններով ցույց է տրված կապը ՀԿԳ - ի եւ որոշակի HLA հակածինների կրության միջեւ: ՌԴ ԲԳԱ Ռեւմատոլոգիայի ինստիտուտի տվյալների համաձայն ՀԿԳ - ի ժամանակ առավել հաճախ, քան կոնտրոլ խմբում, սուր եւ ենթասուր ընթացքի դեպքերում հայտնաբերվում է HLA – A11, B7 և B35 կրությունը, իսկ առաջնային խրոնիկականի ժամանակ՝ B8, B35, DR2: ՀԿԳ - ով հիվանդանալու ռիսկը պայմանավորված է մի քանի անկախ սեգրեգացվող գեներով, որոնց մի մասն անմիջականորեն կապված է որոշակի իմուն ֆունկցիաների հետ: Նմանատիպ գենետիկական հետերոգենությունը,">հայտնաբերվում է HLA-A11, B7 եւ B35 կրությունը, իսկ առաջնային խրոնիկականի ժամանակ, B8, B35, DR2: ՀԿԳ - ով հիվանդանալու ռիսկը պայմանավորված է մի քանի անկախ սեգրեգացվող գեներով, որոնց մի մասն անմիջականորեն կապված է որոշակի իմուն ֆունկցիաների հետ: Նմանատիպ գենետիկական հետերոգենությունը, հնարավոր է, պայմանավորում է ՀԿԳ - ի կլինիկական պոլիմորֆիզմը:">հնարավոր է, պայմանավորում է ՀԿԳ - ի կլինիկական պոլիմորֆիզմը:Շրջակա միջավայրի գործոնները նույնպես նպաստում են ՀԿԳ-ի առաջացմանը: Նրանց շարքին են պատկանում սթրեսածին վիճակները, ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումը, վիրուսային և բակտերիալ ինֆեկցիաները, որոշ դեղորայքների (հիդրալազինը, պրոկաինամիդը, իզոնիազիդը, մեթիլդոպան և այլն) կիրառումը, որոնք ազդում են իմուն համակարգի տարբեր օղակների միջոցով:">Շրջակա միջավայրի գործոնները նույնպես նպաստում են ՀԿԳ - ի առաջացմանը: Նրանց շարքին են պատկանում սթրեսածին վիճակները, ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումը, վիրուսային եւ բակտերիալ ինֆեկցիաները, որոշ դեղորայքների (հիդրալազինը, պրոկաինամիդը, իզոնիազիդը, մեթիլդոպան եւ այլն) կիրառումը, որոնք ազդում են իմուն համակարգի տարբեր օղակների միջոցով:Ապացուցված է, որ հիդրալազինով և պրոկաինամիդով ինդուկցված գայլախտային համախտանիշի ժամանակ մեծ դեր է խաղում այս պրեպարատների գենետիկորեն վերահսկվող մետաբոլիզմի արագությունը լյարդում՝ կապված N - ացետիլտրանսֆերազա ֆերմենտի հետ: Կան տվյալներ, որ գայլախտը, ինդուկցված հիդրալազինով, զարգանում է միայն «դանդաղ ացետիլավորող» անհատների մոտ:">Ապացուցված է, որ հիդրալազինով եւ պրոկաինամիդով ինդուկցված գայլախտային համախտանիշի ժամանակ մեծ դեր է խաղում այս պրեպարատների գենետիկորեն վերահսկվող մետաբոլիզմի արագությունը լյարդում, կապված N - ացետիլտրանսֆերազա ֆերմենտի հետ: Կան տվյալներ, որ գայլախտը, ինդուկցված հիդրալազինով, զարգանում է միայն «դանդաղ ացետիլավորող» անհատների մոտ:Համակարգային կարմիր գայլախտի պաթոգենեզի ուսումնասիրումը ցույց է տվել, որ ՀԿԳ-ը հիմնականում իմունակոմպլեքսային հիվանդություն է, բնորոշվում է հակամարմինների անվերահսկելի արտադրությամբ և իմուն կոմպլեքսների առաջացմամբ, որոնցով պայմանավորված են հիվանդության տարբեր դրսևորումները, հատկապես երիկամների և ԿՆՀ – ի ախտահարումները:">Համակարգային կարմիր գայլախտի պաթոգենեզի ուսումնասիրումը ցույց է տվել, որ ՀԿԳ - ը հիմնականում իմունակոմպլեքսային հիվանդություն է, բնորոշվում է հակամարմինների անվերահսկելի արտադրությամբ եւ իմուն կոմպլեքսների առաջացմամբ, որոնցով պայմանավորված են հիվանդության տարբեր դրսեւորումները, հատկապես երիկամների եւ ԿՆՀ - ի ախտահարումները:Ախտաբանական պրոցեսի հիմքում ընկած է T և B լիմֆոցիտների դիսֆունկցիան, նրանց փոխազդեցության խանգարումը:">Ախտաբանական պրոցեսի հիմքում ընկած է T եւ B լիմֆոցիտների դիսֆունկցիան, նրանց փոխազդեցության խանգարումըՇրջանառող իմուն կոմպլեքսները ներդրվում են անոթների բազալ թաղանթների սուբէնդոթելիալ շերտում, ակտիվացնում են կոմպլեմենտը, նեյտրոֆիլների միգրացիան, բերում են կինինների և պրոստագլանդինների գերարտազատմանը, այսինքն՝ առաջացնում են բորբոքային ռեակցիա, վնասելով օրգանները և հյուսվածքները:">Շրջանառող իմուն կոմպլեքսները ներդրվում են անոթների բազալ թաղանթների սուբէնդոթելիալ շերտում, ակտիվացնում են կոմպլեմենտը, նեյտրոֆիլների միգրացիան, բերում են կինինների եւ պրոստագլանդինների գերարտազատմանը, այսինքն, առաջացնում են բորբոքային ռեակցիա, վնասելով օրգանները եւ հյուսվածքները:ՀԿԳ - ի համար պաթոգնոմոնիկ է ցիտոպլազմայի և կորիզային կոմպոնենտների նկատմամբ իմունային պատասխանը (հակակորիզային հակամարմինների սինթեզը), հատկապես նատիվ ԴՆԹ–ի հանդեպ:">ՀԿԳ - ի համար պաթոգնոմոնիկ է ցիտոպլազմայի եւ կորիզային կոմպոնենտների նկատմամբ իմունային պատասխանը (հակակորիզային հակամարմինների սինթեզը), հատկապես նատիվ ԴՆԹ - ի հանդեպ:Վերը նշված հակամարմինները ընդունակ են առաջացնել շրջանառող իմուն կոմպլեքսներ: Օրգանները և հյուսվածքները առավել ախտահարող հատկությամբ օժտված են նատիվ ԴՆԹ–ի հանդեպ հակամարմիններ պարունակող իմուն կոմպլեքսները:">Վերը նշված հակամարմինները ընդունակ են առաջացնել շրջանառող իմուն կոմպլեքսներ: Օրգանները եւ հյուսվածքները առավել ախտահարող հատկությամբ օժտված են նատիվ ԴՆԹ - ի հանդեպ հակամարմիններ պարունակող իմուն կոմպլեքսները:Կլինիկա">ԿլինիկաԿլինիկական պատկերը բնորոշվում է պոլիսինդրոմայնությամբ և հարաճման տենդենցով:">Կլինիկական պատկերը բնորոշվում է պոլիսինդրոմայնությամբ եւ հարաճման տենդենցով:Համակարգային կարմիր գայլախտի առավել հաճախ հանդիպող մաշկային ախտահարումը` տարբեր մեծության և ձևի մեկուսացված կամ ձուլված էրիթեմատոզ բծերն են` տեղակայված մարմնի բաց մասերում:">Համակարգային կարմիր գայլախտի առավել հաճախ հանդիպող մաշկային ախտահարումը `տարբեր մեծության եւ ձեւի մեկուսացված կամ ձուլված էրիթեմատոզ բծերն են` տեղակայված մարմնի բաց մասերում:Առավել բնորոշ է ″թիթեռնիկի″ ախտանիշը` այտային աղեղի և քթի մեջքային հատվածի էրիթեման: ″Թիթեռնիկը″ կարող է կրել անոթային բնույթ.">Առավել բնորոշ է "թիթեռնիկի" ախտանիշը `այտային աղեղի եւ քթի մեջքային հատվածի էրիթեման« Թիթեռնիկը »կարող է կրել անոթային բնույթ. դա մաշկի տարածուն ոչ կայուն հիպերեմիան է՝ կենտրոնում ցիանոտիկ երանգով, որն ուժեղանում է արտաքին միջավայրի գործոնների ազդեցության ներքո: Երբեմն «թիթեռնիկն» ունի կայուն կարմիր քամու բորբոքման տեսք՝ դեմքի արտահայտված այտուցվածությամբ: :">դա մաշկի տարածուն ոչ կայուն հիպերեմիան է, կենտրոնում ցիանոտիկ երանգով, որն ուժեղանում է արտաքին միջավայրի գործոնների ազդեցության ներքո: Երբեմն «թիթեռնիկն» ունի կայուն կարմիր քամու բորբոքման տեսք, դեմքի արտահայտված այտուցվածությամբ:Ֆոտոսենսիբիլիզացիայի հետևանքով մարմնի բաց մասերում կարող է ի հայտ գալ էրիիթեմատոզ խիստ այտուցված օղակաձև ցանավորում, որը նման է բազմաձև էքսուդատիվ էրիթեմային: Ռեմիսիայի շրջանում նրանց փոխարեն կարող են մնալ դեպիգմենտացիայի օջախներ, որոնք առավելապես նկատվում են սևամորթ անհատների մոտ: :">Ֆոտոսենսիբիլիզացիայի հետեւանքով մարմնի բաց մասերում կարող է ի հայտ գալ էրիիթեմատոզ խիստ այտուցված օղակաձեւ ցանավորում, որը նման է բազմաձեւ էքսուդատիվ էրիթեմային: Ռեմիսիայի շրջանում նրանց փոխարեն կարող են մնալ դեպիգմենտացիայի օջախներ, որոնք առավելապես նկատվում են սեւամորթ անհատների մոտ:Մաշկի ախտահարման հաջորդ տեսակը՝ դիսկոիդ կարմիր գայլախտը, սկսվում է էրիթեմատոզ պապուլաների կամ բծերի առաջացմամբ, որոնք աստիճանաբար մեծանում են, իսկ դիսկերի կենտրոնում նկատվում է էպիթելի ատրոֆիա՝ ֆոլիկուլյար հիպերկերատոզով: Այդպիսի օջախների լավացումից հետո մնում են սպիներ: Մի շարք հիվանդների մոտ երկար ժամանակ դիտվում է միայն">Մաշկի ախտահարման հաջորդ տեսակը, դիսկոիդ կարմիր գայլախտը, սկսվում է էրիթեմատոզ պապուլաների կամ բծերի առաջացմամբ, որոնք աստիճանաբար մեծանում են, իսկ դիսկերի կենտրոնում նկատվում է էպիթելի ատրոֆիա, ֆոլիկուլյար հիպերկերատոզով: Այդպիսի օջախների լավացումից հետո մնում են սպիներ: Մի շարք հիվանդների մոտ երկար ժամանակ դիտվում է միայն մաշկի ախտահարում առանց համակարգային հիվանդության նշանների: Սակայն ՀԿԳ - ով հիվանդների 15 – 30% մոտ դիսկոիդ ցանավորումը զարգանում է հիվանդության տարբեր փուլերում: :">մաշկի ախտահարում առանց համակարգային հիվանդության նշանների: Սակայն ՀԿԳ - ով հիվանդների 15 - 30% մոտ դիսկոիդ ցանավորումը զարգանում է հիվանդության տարբեր փուլերում:Հազվադեպ դիտվում է բուլյոզ, հանգուցավոր, ուրտիկար, հեմոռագիկ և պապուլա-նեկրոտիկ ցանավորում, ցանցային և ճյուղավորված լիվեդո (livedo reticularis et racemosa)՝ խոցոտումներով, ինչպես նաև վասկուլիտի այլ ձևեր, օրինակ՝ ափային կապիլյարիտ կամ դիգիտալ արտերիիտ: Համակարգային կարմիր գայլախտով հիվանդների մոտ կարող է">Հազվադեպ դիտվում է բուլյոզ, հանգուցավոր, ուրտիկար, հեմոռագիկ եւ պապուլա - նեկրոտիկ ցանավորում, ցանցային եւ ճյուղավորված լիվեդո (livedo reticularis et racemosa), խոցոտումներով, ինչպես նաեւ վասկուլիտի այլ ձեւեր, օրինակ, ափային կապիլյարիտ կամ դիգիտալ արտերիիտ: Համակարգային կարմիր գայլախտով հիվանդների մոտ կարող էհանդիպել նաև Ռեյնոյի համախտանիշը: :">հանդիպել նաեւ Ռեյնոյի համախտանիշը:Մաշկի ցանավորումը հաճախ զուգակցվում է խեյլիտի, կարծր քիմքի էնանթեմայի, էրոզիվ – խոցային (սովորաբար անցավ) ստոմատիտի և ռինիտի հետ , որոնք զարգանում են վասկուլիտի հետևանքով: :">Մաշկի ցանավորումը հաճախ զուգակցվում է խեյլիտի, կարծր քիմքի էնանթեմայի, էրոզիվ - խոցային (սովորաբար անցավ) ստոմատիտի եւ ռինիտի հետ, որոնք զարգանում են վասկուլիտի հետեւանքով:Ընդհանուր տրոֆիկ խանգարումներին պատկանում է նաև մազաթափությունը, մազերի բարակումը, բեկունությունը և փափկամազությունը: Ծանր դեպքերում դիտվում է օջախային կամ դիֆուզ ալոպեցիա: Մազերի նորմալ աճը սովորաբար վերականգնվում է ռեմիսիայի շրջանում: Անդարձելի է օջախային ալոպեցիան միայն մաշկի ախտահարման դիսկոիդ օջախների տեղում: :">Ընդհանուր տրոֆիկ խանգարումներին պատկանում է նաեւ մազաթափությունը, մազերի բարակումը, բեկունությունը եւ փափկամազությունը: Ծանր դեպքերում դիտվում է օջախային կամ դիֆուզ ալոպեցիա: Մազերի նորմալ աճը սովորաբար վերականգնվում է ռեմիսիայի շրջանում: Անդարձելի է օջախային ալոպեցիան միայն մաշկի ախտահարման դիսկոիդ օջախների տեղում:Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հաճախ նկատվում է մաշկի ընդհանուր չորություն, եղունգների դեֆորմացիա և դյուրաբեկություն: :">Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հաճախ նկատվում է մաշկի ընդհանուր չորություն, եղունգների դեֆորմացիա եւ դյուրաբեկություն:ՀԿԳ-ով հիվանդների մոտ հաճախ դիտվող կլինիկական նշաններից է արթրոպաթիան՝ թափառող արթրալգիաների կամ արթրիտների տեսքով: :">ՀԿԳ - ով հիվանդների մոտ հաճախ դիտվող կլինիկական նշաններից է արթրոպաթիան, թափառող արթրալգիաների կամ արթրիտների տեսքով:Առավելապես ախտահարվում են դաստակի մանր, ճաճանչ - դաստակային և սրունք-թաթային հոդերը, սակայն երբեմն նաև խոշոր հոդերը: :">Առավելապես ախտահարվում են դաստակի մանր, ճաճանչ - դաստակային եւ սրունք - թաթային հոդերը, սակայն երբեմն նաեւ խոշոր հոդերը:Դեֆորմացիաների զարգացումը ՀԿԳ-ին բնորոշ չէ, սակայն եթե հիվանդության խրոնիկական ընթացքի դեպքում նրանք ի հայտ են գալիս, ապա հանդիսանում են ջլերի պատռման, այլ ոչ թե աճառային կամ ոսկրային հյուսվածքի քայքայման արդյունք: Այս դեպքում հիվանդների մոտ կարող է զարգանալ ռևմատոիդանման դաստակ՝ ուլնար դևիացիայով և մատների">Դեֆորմացիաների զարգացումը ՀԿԳ - ին բնորոշ չէ, սակայն եթե հիվանդության խրոնիկական ընթացքի դեպքում նրանք ի հայտ են գալիս, ապա հանդիսանում են ջլերի պատռման, այլ ոչ թե աճառային կամ ոսկրային հյուսվածքի քայքայման արդյունք: Այս դեպքում հիվանդների մոտ կարող է զարգանալ ռեւմատոիդանման դաստակ, ուլնար դեւիացիայով եւ մատների″կարապի վզիկ″ ձևափոխումով` Ժակուի համախտանիշ:">«կարապի վզիկ» ձեւափոխումով `Ժակուի համախտանիշ:Հոդային համախտանիշը հաճախ ուղեկցվում է համառ միալգիայով կամ միոզիտով, որոնք դրսևորվում են մկանային թուլությամբ:">Հոդային համախտանիշը հաճախ ուղեկցվում է համառ միալգիայով կամ միոզիտով, որոնք դրսեւորվում են մկանային թուլությամբ:ամակարգային կարմիր գայլախտի 50-80% դեպքերում դիտվում է չոր կամ էքսուդատիվ պլևրիտ, որը հաճախ երկկողմանի է: Հեղուկի քիչ քանակության դեպքում պլևրիտը կարող է ընթանալ ասիմպտոմ:">Համակարգային կարմիր գայլախտի 50-80% դեպքերում դիտվում է չոր կամ էքսուդատիվ պլեւրիտ, որը հաճախ երկկողմանի է: Հեղուկի քիչ քանակության դեպքում պլեւրիտը կարող է ընթանալ ասիմպտոմ:ՀԿԳ-ի ժամանակ թոքերի սպեցիֆիկ ախտահարումը կոչվում է լյուպուս – պնևմոնիտ: Այս կլասիկ վասկուլիտի դրսևորումը զարգանում է հիմնականում ՀԿԳ-ի սրացման ժամանակ: Այդ դեպքում պնևմոնիտը նմանվում է թոքաբորբին (պնևմոնիային)՝ տենդով, հևոցով, հազով, երբեմն արյունախխումով և թոքերում ինֆիլտրատի կամ դեստրուկտիվ փոփոխությունների">ՀԿԳ - ի ժամանակ թոքերի սպեցիֆիկ ախտահարումը կոչվում է լյուպուս - պնեւմոնիտ: Այս կլասիկ վասկուլիտի դրսեւորումը զարգանում է հիմնականում ՀԿԳ - ի սրացման ժամանակ: Այդ դեպքում պնեւմոնիտը նմանվում է թոքաբորբին (պնեւմոնիային), տենդով, հեւոցով, հազով, երբեմն արյունախխումով եւ թոքերում ինֆիլտրատի կամ դեստրուկտիվ փոփոխությունների առաջացմամբ: Լյուպուս – պնևմոնիտի կարևոր ռենտգենաբանական նշաններն են դիաֆրագմայի բարձր դիրքը և թոքերի բազալ հատվածներում այսպես կոչված դիսկոիդ ատելեկտազները, իսկ խրոնիկական ձևերի դեպքում՝ թոքային պատկերի դիֆուզ ուժեղացումը:">առաջացմամբ: Լյուպուս - պնեւմոնիտի կարեւոր ռենտգենաբանական նշաններն են դիաֆրագմայի բարձր դիրքը եւ թոքերի բազալ հատվածներում այսպես կոչված դիսկոիդ ատելեկտազները, իսկ խրոնիկական ձեւերի դեպքում, թոքային պատկերի դիֆուզ ուժեղացումը:Գայլախտային կարդիտի ժամանակ ախտաբանական պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել սրտի բոլոր թաղանթները, սակայն առավել հաճախ ախտահարվում է պերիկարդը:">Գայլախտային կարդիտի ժամանակ ախտաբանական պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել սրտի բոլոր թաղանթները, սակայն առավել հաճախ ախտահարվում է պերիկարդը:Միոկարդիտը ՀԿԳ-ի ժամանակ սովորաբար կրում է օջախային բնույթ: Ռիթմի և հաղորդականության խանգարումով ուղեկցվող դիֆուզ միոկարդիտի առկայությունը խոսում է հիվանդության բարձր ակտիվության մասին: Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ սրտամկանի ախտահարումը կարող է արտահայտվել և միոկարդի դիստրոֆիայի տեսքով, ինչին նպաստում է նաև հաճախ զարգացող անեմիան:">Միոկարդիտը ՀԿԳ - ի ժամանակ սովորաբար կրում է օջախային բնույթ: Ռիթմի եւ հաղորդականության խանգարումով ուղեկցվող դիֆուզ միոկարդիտի առկայությունը խոսում է հիվանդության բարձր ակտիվության մասին: Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ սրտամկանի ախտահարումը կարող է արտահայտվել եւ միոկարդի դիստրոֆիայի տեսքով, ինչին նպաստում է նաեւ հաճախ զարգացող անեմիան:ՀԿԳ-ին բնորոշ է Լիբման – Սաքսի ատիպիկ էնդոկարդիտի զարգացումը: Հաճախ ախտահարվում է միտրալ փականը, սակայն պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել նաև աորտալ և տրիկուսպիդալ փականները:">ՀԿԳ - ին բնորոշ է Լիբման - Սաքսի ատիպիկ էնդոկարդիտի զարգացումը: Հաճախ ախտահարվում է միտրալ փականը, սակայն պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել նաեւ աորտալ եւ տրիկուսպիդալ փականները:Ռեյնոյի համախտանիշի առկայությունը համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հանդիսանում է պրոցեսի բարորակության ցուցանիշ, սակայն համակարգային կարմիր գայլախտի մանիֆեստացիան Ռեյնոյի կայուն համախտանիշով՝ պրոգնոստիկ անբարենպաստ հատկանիշ է, քանի որ այս դեպքում գայլախտային վասկուլիտը բերում է արյան շրջանառության անդարձելի փոփոխությունների:">Ռեյնոյի համախտանիշի առկայությունը համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հանդիսանում է պրոցեսի բարորակության ցուցանիշ, սակայն համակարգային կարմիր գայլախտի մանիֆեստացիան Ռեյնոյի կայուն համախտանիշով, պրոգնոստիկ անբարենպաստ հատկանիշ է, քանի որ այս դեպքում գայլախտային վասկուլիտը բերում է արյան շրջանառության անդարձելի փոփոխությունների:սուր փուլում կարող են զարգանալ աղեստամոքսային տրակտի լորձաթաղանթի իշեմիա և խոցոտումներ, իսկ մեզենտերիալ անոթների արտերիիտը հանդիսանում է աբդոմինալ կրիզի պատճառ, սակայն արյունահոսությունը կարող է կրել և դիապեդեզային բնույթ:">ՀԿԳ - ի սուր փուլում կարող են զարգանալ աղեստամոքսային տրակտի լորձաթաղանթի իշեմիա եւ խոցոտումներ, իսկ մեզենտերիալ անոթների արտերիիտը հանդիսանում է աբդոմինալ կրիզի պատճառ, սակայն արյունահոսությունը կարող է կրել եւ դիապեդեզային բնույթ:Լյարդը կարող է ընդգրկվել ախտաբանական պրոցեսի մեջ: Հաճախ դիտվում է հեպատոմեգալիա և հեպատոզ: Սակայն նկարագրված են նաև ծանր աուտոիմուն հեպատիտի դեպքեր, ընդհուպ մինչ լյարդի ցիրոզ:">Լյարդը կարող է ընդգրկվել ախտաբանական պրոցեսի մեջ: Հաճախ դիտվում է հեպատոմեգալիա եւ հեպատոզ: Սակայն նկարագրված են նաեւ ծանր աուտոիմուն հեպատիտի դեպքեր, ընդհուպ մինչ լյարդի ցիրոզ:Երիկամների ախտահարումով է սովորաբար որոշվում հիվանդության պրոգնոզը: Գայլախտային նեֆրիտի հիմքում ընկած է իմունակոմպլեքսային բորբոքումը, որի պատկերը բազմազան է:">Երիկամների ախտահարումով է սովորաբար որոշվում հիվանդության պրոգնոզը: Գայլախտային նեֆրիտի հիմքում ընկած է իմունակոմպլեքսային բորբոքումը, որի պատկերը բազմազան է:Տարեևայի (1995թ.)՝ երիկամների ախտահարման կլինիկական դասակարգման համաձայն տարբերում են հետևյալ կլինիկական ձևերը.">Տարեեւայի (1995 թ.) Երիկամների ախտահարման կլինիկական դասակարգման համաձայն տարբերում են հետեւյալ կլինիկական ձեւերը.- արագ պրոգրեսիվող գայլախտային նեֆրիտ: Մորֆոլոգիապես դա դիֆուզ պրոլիֆերատիվ նեֆրիտն է՝ նեֆրոտիկ համախտանիշով, չարորակ հիպերթենզիայով, երիկամային անբավարարության արագ զարգացմամբ:">- Արագ պրոգրեսիվող գայլախտային նեֆրիտ: Մորֆոլոգիապես դա դիֆուզ պրոլիֆերատիվ նեֆրիտն է, նեֆրոտիկ համախտանիշով, չարորակ հիպերթենզիայով, երիկամային անբավարարության արագ զարգացմամբ:- նեֆրիտ՝ նեֆրոտիկ համախտանիշով, որի առանձնահատկություններն են արտահայտված պրոտեինուրիան, հիպերթենզիան, հեմատուրիան, քիչ արտահայտված դիսպրոտեինեմիան, խոլեստերինի ավելի ցածր պարունակությունը:">- Նեֆրիտ, նեֆրոտիկ համախտանիշով, որի առանձնահատկություններն են արտահայտված պրոտեինուրիան, հիպերթենզիան, հեմատուրիան, քիչ արտահայտված դիսպրոտեինեմիան, խոլեստերինի ավելի ցածր պարունակությունը:նեֆրիտ՝ խիստ արտահայտված միզային համախտանիշով: Այս դեպքում խիստ արտահայտված են պրոտեինուրիան (>0.5գ/օր), էրիթրոցիտուրիան և լեյկոցիտուրիան:">- Նեֆրիտ, խիստ արտահայտված միզային համախտանիշով: Այս դեպքում խիստ արտահայտված են պրոտեինուրիան (> 0.5 գ / օր), էրիթրոցիտուրիան եւ լեյկոցիտուրիան:նեֆրիտ՝ մինիմալ միզային համախտանիշով, բնութագրվում է ցածր պրոտեինուրիայով (< 0.5գ/օր.), իսկ էրիթրոցիտներն ու լեյկոցիտները եզակի են տեսադաշտում:">- Նեֆրիտ, մինիմալ միզային համախտանիշով, բնութագրվում է ցածր պրոտեինուրիայով (<0.5 գ / օր), Իսկ էրիթրոցիտներն ու լեյկոցիտները եզակի են տեսադաշտում:
|
Просмотров: 5530 |
Добавил: admin
| Рейтинг: 3.8/4 |
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Գրանցում | Մուտք ]
|
Այժմ կայքում են | Ընդամենը ակտիվ. 1 Հյուրեր. 1 Անդամներ. 0 |
Մեր հարցումը | |
|