Գովազդ | |
|
Կարմիր գայլախտ
| 11.11.2012, 03:26 |
"Ռևմատոլոգիական
հիվանդությունների դասակարգման մեջ համակարգային կարմիր գայլախտը
պատկանում է շարակցական հյուսվածքի դիֆուզ հիվանդությունների
շարքին:">Ռեւմատոլոգիական հիվանդությունների դասակարգման մեջ համակարգային կարմիր գայլախտը պատկանում
է շարակցական հյուսվածքի դիֆուզ հիվանդությունների շարքին: "Ըստ
ժամանակակից պատկերացումների համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիսանում է
հիմնականում երիտասարդ կանանց ու աղջիկների մոտ հանդիպող խրոնիկական
պոլիսինդրոմային հիվանդություն, որը զարգանում է իմունոռեգուլյատոր
պրոցեսների գենետիկորեն պայմանավորված անլիարժեքության ֆոնի վրա՝ բերելով
սեփական բջիջների և նրանց կոմպոնենտների հանդեպ հակամարմինների չվերահսկվող
արտադրմանը և զարգացնելով աուտոիմուն և իմունակոմպլեքսային խրոնիկական
բորբոքում:">Ըստ ժամանակակից պատկերացումների համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիսանում է հիմնականում երիտասարդ կանանց ու աղջիկների մոտ հանդիպող խրոնիկական պոլիսինդրոմային հիվանդություն, որը զարգանում է իմունոռեգուլյատոր պրոցեսների գենետիկորեն պայմանավորված անլիարժեքության ֆոնի վրա, բերելով սեփական բջիջների եւ նրանց կոմպոնենտների հանդեպ հակամարմինների չվերահսկվող արտադրմանը եւ զարգացնելով աուտոիմուն եւ իմունակոմպլեքսային խրոնիկական
բորբոքում:Համակարգային կարմիր գայլախտը հանդիպում է բոլոր
կլիմայաշխարհագրական գոտիներում:">Համակարգային կարմիր գայլախտը
հանդիպում է բոլոր կլիմայաշխարհագրական գոտիներում:Հիվանդության
հաճախականության մեջ նկատվում է տարիքային և ռասայական տարբերություններ:
Այսպես, հիվանդների ավելի քան 70%-ի մոտ հիվանդությունը սկսվում է 14 – 40
տարեկանում, իսկ հիվանդացության գագաթնակետը համընկնում է 14 – 25 տարիքի
հետ:">Հիվանդության հաճախականության մեջ նկատվում է տարիքային եւ ռասայական տարբերություններ: Այսպես, հիվանդների ավելի քան 70% - ի մոտ հիվանդությունը սկսվում է 14 - 40 տարեկանում, իսկ հիվանդացության գագաթնակետը համընկնում է 14 - 25 տարիքի
հետ:Ամերիկյան հեղինակները նշում են ՀԿԳ-ի հաճախականության բարձրացումը
նեգրոիդ բնակչության, պուէրտորիկացիների, չինացիների մոտ:">Ամերիկյան
հեղինակները նշում են ՀԿԳ - ի հաճախականության բարձրացումը նեգրոիդ
բնակչության, պուէրտորիկացիների, չինացիների մոտ:ՀԿԳ - ի էթիոլոգիան մինչ
այսօր մնում է անհայտ: Գոյություն ունեն մի շարք պնդումներ ՌՆԹ -
պարունակող և ռետրովիրուսների գործարկող դերի մասին:">ՀԿԳ - ի էթիոլոգիան մինչ այսօր մնում է անհայտ: Գոյություն ունեն մի շարք պնդումներ
ՌՆԹ - պարունակող եւ ռետրովիրուսների գործարկող դերի մասին:ՀԿԳ-ը կարելի է
դասել պոլիգեն ժառանգվելու նախատրամադրվածությամբ հիվանդությունների
շարքին: Բազմաթիվ հետազոտություններով ցույց է տրված կապը ՀԿԳ-ի և որոշակի
HLA հակածինների կրության միջև: ՌԴ ԲԳԱ Ռևմատոլոգիայի ինստիտուտի տվյալների
համաձայն ՀԿԳ - ի ժամանակ առավել հաճախ, քան կոնտրոլ խմբում, սուր և
ենթասուր ընթացքի դեպքերում">ՀԿԳ - ը կարելի է դասել պոլիգեն ժառանգվելու նախատրամադրվածությամբ հիվանդությունների շարքին: Բազմաթիվ հետազոտություններով ցույց է տրված կապը ՀԿԳ - ի եւ որոշակի HLA հակածինների կրության միջեւ: ՌԴ ԲԳԱ Ռեւմատոլոգիայի ինստիտուտի տվյալների համաձայն ՀԿԳ - ի ժամանակ առավել հաճախ,
քան կոնտրոլ խմբում, սուր եւ ենթասուր ընթացքի
դեպքերում հայտնաբերվում է HLA – A11, B7 և B35 կրությունը, իսկ
առաջնային խրոնիկականի ժամանակ՝ B8, B35, DR2: ՀԿԳ - ով հիվանդանալու ռիսկը
պայմանավորված է մի քանի անկախ սեգրեգացվող գեներով, որոնց մի մասն
անմիջականորեն կապված է որոշակի իմուն ֆունկցիաների հետ: Նմանատիպ
գենետիկական հետերոգենությունը,">հայտնաբերվում է HLA-A11, B7 եւ B35 կրությունը, իսկ առաջնային խրոնիկականի ժամանակ, B8, B35, DR2: ՀԿԳ - ով հիվանդանալու ռիսկը պայմանավորված է մի քանի անկախ սեգրեգացվող գեներով, որոնց մի մասն անմիջականորեն կապված է որոշակի իմուն ֆունկցիաների
հետ: Նմանատիպ գենետիկական հետերոգենությունը, հնարավոր է,
պայմանավորում է ՀԿԳ - ի կլինիկական պոլիմորֆիզմը:">հնարավոր է,
պայմանավորում է ՀԿԳ - ի կլինիկական պոլիմորֆիզմը:Շրջակա միջավայրի
գործոնները նույնպես նպաստում են ՀԿԳ-ի առաջացմանը: Նրանց շարքին են
պատկանում սթրեսածին վիճակները, ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումը,
վիրուսային և բակտերիալ ինֆեկցիաները, որոշ դեղորայքների (հիդրալազինը,
պրոկաինամիդը, իզոնիազիդը, մեթիլդոպան և այլն) կիրառումը, որոնք ազդում են
իմուն համակարգի տարբեր օղակների միջոցով:">Շրջակա միջավայրի գործոնները նույնպես նպաստում են ՀԿԳ - ի առաջացմանը: Նրանց շարքին են պատկանում սթրեսածին վիճակները, ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումը, վիրուսային եւ բակտերիալ ինֆեկցիաները, որոշ դեղորայքների (հիդրալազինը, պրոկաինամիդը, իզոնիազիդը, մեթիլդոպան եւ այլն) կիրառումը, որոնք
ազդում են իմուն համակարգի տարբեր օղակների միջոցով:Ապացուցված է, որ
հիդրալազինով և պրոկաինամիդով ինդուկցված գայլախտային համախտանիշի ժամանակ
մեծ դեր է խաղում այս պրեպարատների գենետիկորեն վերահսկվող մետաբոլիզմի
արագությունը լյարդում՝ կապված N - ացետիլտրանսֆերազա ֆերմենտի հետ: Կան
տվյալներ, որ գայլախտը, ինդուկցված հիդրալազինով, զարգանում է միայն
«դանդաղ ացետիլավորող» անհատների մոտ:">Ապացուցված է, որ հիդրալազինով եւ պրոկաինամիդով ինդուկցված գայլախտային համախտանիշի ժամանակ մեծ դեր է խաղում այս պրեպարատների գենետիկորեն վերահսկվող մետաբոլիզմի արագությունը լյարդում, կապված N - ացետիլտրանսֆերազա ֆերմենտի հետ: Կան տվյալներ, որ գայլախտը, ինդուկցված հիդրալազինով, զարգանում է միայն
«դանդաղ ացետիլավորող» անհատների մոտ:Համակարգային կարմիր գայլախտի
պաթոգենեզի ուսումնասիրումը ցույց է տվել, որ ՀԿԳ-ը հիմնականում
իմունակոմպլեքսային հիվանդություն է, բնորոշվում է հակամարմինների
անվերահսկելի արտադրությամբ և իմուն կոմպլեքսների առաջացմամբ, որոնցով
պայմանավորված են հիվանդության տարբեր դրսևորումները, հատկապես երիկամների և
ԿՆՀ – ի ախտահարումները:">Համակարգային կարմիր գայլախտի պաթոգենեզի ուսումնասիրումը ցույց է տվել, որ ՀԿԳ - ը հիմնականում իմունակոմպլեքսային հիվանդություն է, բնորոշվում է հակամարմինների անվերահսկելի արտադրությամբ եւ իմուն կոմպլեքսների առաջացմամբ, որոնցով պայմանավորված են հիվանդության տարբեր դրսեւորումները, հատկապես
երիկամների եւ ԿՆՀ - ի ախտահարումները:Ախտաբանական պրոցեսի հիմքում ընկած է
T և B լիմֆոցիտների դիսֆունկցիան, նրանց փոխազդեցության
խանգարումը:">Ախտաբանական պրոցեսի հիմքում ընկած է T եւ B լիմֆոցիտների
դիսֆունկցիան, նրանց փոխազդեցության խանգարումըՇրջանառող իմուն
կոմպլեքսները ներդրվում են անոթների բազալ թաղանթների սուբէնդոթելիալ
շերտում, ակտիվացնում են կոմպլեմենտը, նեյտրոֆիլների միգրացիան, բերում են
կինինների և պրոստագլանդինների գերարտազատմանը, այսինքն՝ առաջացնում են
բորբոքային ռեակցիա, վնասելով օրգանները և հյուսվածքները:">Շրջանառող իմուն կոմպլեքսները ներդրվում են անոթների բազալ թաղանթների սուբէնդոթելիալ շերտում, ակտիվացնում են կոմպլեմենտը, նեյտրոֆիլների միգրացիան, բերում են կինինների եւ պրոստագլանդինների գերարտազատմանը, այսինքն, առաջացնում են բորբոքային ռեակցիա, վնասելով օրգանները եւ հյուսվածքները:ՀԿԳ
- ի համար պաթոգնոմոնիկ է ցիտոպլազմայի և կորիզային կոմպոնենտների
նկատմամբ իմունային պատասխանը (հակակորիզային հակամարմինների սինթեզը),
հատկապես նատիվ ԴՆԹ–ի հանդեպ:">ՀԿԳ - ի համար պաթոգնոմոնիկ է ցիտոպլազմայի եւ կորիզային կոմպոնենտների նկատմամբ իմունային պատասխանը (հակակորիզային հակամարմինների սինթեզը), հատկապես
նատիվ ԴՆԹ - ի հանդեպ:Վերը նշված հակամարմինները ընդունակ են առաջացնել
շրջանառող իմուն կոմպլեքսներ: Օրգանները և հյուսվածքները առավել ախտահարող
հատկությամբ օժտված են նատիվ ԴՆԹ–ի հանդեպ հակամարմիններ պարունակող իմուն
կոմպլեքսները:">Վերը նշված հակամարմինները ընդունակ են առաջացնել շրջանառող իմուն կոմպլեքսներ: Օրգանները եւ հյուսվածքները առավել ախտահարող հատկությամբ օժտված են նատիվ ԴՆԹ
- ի հանդեպ հակամարմիններ պարունակող իմուն
կոմպլեքսները:Կլինիկա">ԿլինիկաԿլինիկական պատկերը բնորոշվում է
պոլիսինդրոմայնությամբ և հարաճման տենդենցով:">Կլինիկական պատկերը
բնորոշվում է պոլիսինդրոմայնությամբ եւ հարաճման տենդենցով:Համակարգային
կարմիր գայլախտի առավել հաճախ հանդիպող մաշկային ախտահարումը` տարբեր
մեծության և ձևի մեկուսացված կամ ձուլված էրիթեմատոզ բծերն են` տեղակայված
մարմնի բաց մասերում:">Համակարգային կարմիր գայլախտի առավել հաճախ հանդիպող մաշկային ախտահարումը `տարբեր մեծության եւ ձեւի մեկուսացված կամ ձուլված էրիթեմատոզ բծերն են` տեղակայված
մարմնի բաց մասերում:Առավել բնորոշ է ″թիթեռնիկի″ ախտանիշը` այտային աղեղի
և քթի մեջքային հատվածի էրիթեման: ″Թիթեռնիկը″ կարող է կրել անոթային
բնույթ.">Առավել բնորոշ է "թիթեռնիկի" ախտանիշը `այտային աղեղի եւ քթի
մեջքային հատվածի էրիթեման« Թիթեռնիկը »կարող է կրել անոթային
բնույթ. դա մաշկի տարածուն ոչ կայուն հիպերեմիան է՝ կենտրոնում
ցիանոտիկ երանգով, որն ուժեղանում է արտաքին միջավայրի գործոնների
ազդեցության ներքո: Երբեմն «թիթեռնիկն» ունի կայուն կարմիր քամու բորբոքման
տեսք՝ դեմքի արտահայտված այտուցվածությամբ: :">դա մաշկի տարածուն ոչ կայուն հիպերեմիան է, կենտրոնում ցիանոտիկ երանգով, որն ուժեղանում է արտաքին միջավայրի գործոնների ազդեցության ներքո: Երբեմն «թիթեռնիկն» ունի կայուն կարմիր քամու բորբոքման տեսք, դեմքի արտահայտված այտուցվածությամբ:Ֆոտոսենսիբիլիզացիայի
հետևանքով մարմնի բաց մասերում կարող է ի հայտ գալ էրիիթեմատոզ խիստ
այտուցված օղակաձև ցանավորում, որը նման է բազմաձև էքսուդատիվ էրիթեմային:
Ռեմիսիայի շրջանում նրանց փոխարեն կարող են մնալ դեպիգմենտացիայի օջախներ,
որոնք առավելապես նկատվում են սևամորթ անհատների մոտ:
:">Ֆոտոսենսիբիլիզացիայի հետեւանքով մարմնի բաց մասերում կարող է ի հայտ գալ էրիիթեմատոզ խիստ այտուցված օղակաձեւ ցանավորում, որը նման է բազմաձեւ էքսուդատիվ էրիթեմային: Ռեմիսիայի շրջանում նրանց փոխարեն կարող են մնալ դեպիգմենտացիայի օջախներ, որոնք առավելապես նկատվում են սեւամորթ անհատների մոտ:Մաշկի
ախտահարման հաջորդ տեսակը՝ դիսկոիդ կարմիր գայլախտը, սկսվում է էրիթեմատոզ
պապուլաների կամ բծերի առաջացմամբ, որոնք աստիճանաբար մեծանում են, իսկ
դիսկերի կենտրոնում նկատվում է էպիթելի ատրոֆիա՝ ֆոլիկուլյար
հիպերկերատոզով: Այդպիսի օջախների լավացումից հետո մնում են սպիներ: Մի
շարք հիվանդների մոտ երկար ժամանակ դիտվում է միայն">Մաշկի ախտահարման հաջորդ տեսակը, դիսկոիդ կարմիր գայլախտը, սկսվում է էրիթեմատոզ պապուլաների կամ բծերի առաջացմամբ, որոնք աստիճանաբար մեծանում են, իսկ դիսկերի կենտրոնում նկատվում է էպիթելի ատրոֆիա, ֆոլիկուլյար հիպերկերատոզով: Այդպիսի օջախների լավացումից հետո մնում են սպիներ: Մի շարք
հիվանդների մոտ երկար ժամանակ դիտվում է միայն մաշկի ախտահարում
առանց համակարգային հիվանդության նշանների: Սակայն ՀԿԳ - ով հիվանդների 15 –
30% մոտ դիսկոիդ ցանավորումը զարգանում է հիվանդության տարբեր փուլերում:
:">մաշկի ախտահարում առանց համակարգային հիվանդության նշանների: Սակայն ՀԿԳ - ով հիվանդների 15 - 30% մոտ դիսկոիդ ցանավորումը զարգանում է հիվանդության տարբեր
փուլերում:Հազվադեպ դիտվում է բուլյոզ, հանգուցավոր, ուրտիկար, հեմոռագիկ և
պապուլա-նեկրոտիկ ցանավորում, ցանցային և ճյուղավորված լիվեդո (livedo
reticularis et racemosa)՝ խոցոտումներով, ինչպես նաև վասկուլիտի այլ ձևեր,
օրինակ՝ ափային կապիլյարիտ կամ դիգիտալ արտերիիտ: Համակարգային կարմիր
գայլախտով հիվանդների մոտ կարող է">Հազվադեպ դիտվում է բուլյոզ, հանգուցավոր, ուրտիկար, հեմոռագիկ եւ պապուլա - նեկրոտիկ ցանավորում, ցանցային եւ ճյուղավորված լիվեդո (livedo reticularis et racemosa), խոցոտումներով, ինչպես նաեւ վասկուլիտի այլ ձեւեր, օրինակ, ափային կապիլյարիտ կամ դիգիտալ արտերիիտ: Համակարգային կարմիր գայլախտով հիվանդների
մոտ կարող էհանդիպել նաև Ռեյնոյի համախտանիշը: :">հանդիպել նաեւ
Ռեյնոյի համախտանիշը:Մաշկի ցանավորումը հաճախ զուգակցվում է խեյլիտի, կարծր
քիմքի էնանթեմայի, էրոզիվ – խոցային (սովորաբար անցավ) ստոմատիտի և ռինիտի
հետ , որոնք զարգանում են վասկուլիտի հետևանքով: :">Մաշկի ցանավորումը հաճախ զուգակցվում է խեյլիտի, կարծր քիմքի էնանթեմայի, էրոզիվ - խոցային (սովորաբար անցավ) ստոմատիտի եւ ռինիտի հետ, որոնք զարգանում են վասկուլիտի
հետեւանքով:Ընդհանուր տրոֆիկ խանգարումներին պատկանում է նաև
մազաթափությունը, մազերի բարակումը, բեկունությունը և փափկամազությունը:
Ծանր դեպքերում դիտվում է օջախային կամ դիֆուզ ալոպեցիա: Մազերի նորմալ աճը
սովորաբար վերականգնվում է ռեմիսիայի շրջանում: Անդարձելի է օջախային
ալոպեցիան միայն մաշկի ախտահարման դիսկոիդ օջախների տեղում:
:">Ընդհանուր տրոֆիկ խանգարումներին պատկանում է նաեւ մազաթափությունը, մազերի բարակումը, բեկունությունը եւ փափկամազությունը: Ծանր դեպքերում դիտվում է օջախային կամ դիֆուզ ալոպեցիա: Մազերի նորմալ աճը սովորաբար վերականգնվում է ռեմիսիայի շրջանում: Անդարձելի է օջախային ալոպեցիան միայն մաշկի ախտահարման
դիսկոիդ օջախների տեղում:Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հաճախ
նկատվում է մաշկի ընդհանուր չորություն, եղունգների դեֆորմացիա և
դյուրաբեկություն: :">Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հաճախ
նկատվում է մաշկի ընդհանուր չորություն, եղունգների դեֆորմացիա եւ
դյուրաբեկություն:ՀԿԳ-ով հիվանդների մոտ հաճախ դիտվող կլինիկական նշաններից
է արթրոպաթիան՝ թափառող արթրալգիաների կամ արթրիտների տեսքով: :">ՀԿԳ -
ով հիվանդների մոտ հաճախ դիտվող կլինիկական նշաններից է արթրոպաթիան,
թափառող արթրալգիաների կամ արթրիտների տեսքով:Առավելապես ախտահարվում են
դաստակի մանր, ճաճանչ - դաստակային և սրունք-թաթային հոդերը, սակայն երբեմն
նաև խոշոր հոդերը: :">Առավելապես ախտահարվում են դաստակի մանր, ճաճանչ -
դաստակային եւ սրունք - թաթային հոդերը, սակայն երբեմն նաեւ խոշոր
հոդերը:Դեֆորմացիաների զարգացումը ՀԿԳ-ին բնորոշ չէ, սակայն եթե
հիվանդության խրոնիկական ընթացքի դեպքում նրանք ի հայտ են գալիս, ապա
հանդիսանում են ջլերի պատռման, այլ ոչ թե աճառային կամ ոսկրային հյուսվածքի
քայքայման արդյունք: Այս դեպքում հիվանդների մոտ կարող է զարգանալ
ռևմատոիդանման դաստակ՝ ուլնար դևիացիայով և մատների">Դեֆորմացիաների զարգացումը ՀԿԳ - ին բնորոշ չէ, սակայն եթե հիվանդության խրոնիկական ընթացքի դեպքում նրանք ի հայտ են գալիս, ապա հանդիսանում են ջլերի պատռման, այլ ոչ թե աճառային կամ ոսկրային հյուսվածքի քայքայման արդյունք: Այս դեպքում հիվանդների մոտ կարող է զարգանալ ռեւմատոիդանման դաստակ, ուլնար դեւիացիայով
եւ մատների″կարապի վզիկ″ ձևափոխումով` Ժակուի համախտանիշ:">«կարապի
վզիկ» ձեւափոխումով `Ժակուի համախտանիշ:Հոդային համախտանիշը հաճախ
ուղեկցվում է համառ միալգիայով կամ միոզիտով, որոնք դրսևորվում են մկանային
թուլությամբ:">Հոդային համախտանիշը հաճախ ուղեկցվում է համառ
միալգիայով կամ միոզիտով, որոնք դրսեւորվում են մկանային
թուլությամբ:ամակարգային կարմիր գայլախտի 50-80% դեպքերում դիտվում է չոր
կամ էքսուդատիվ պլևրիտ, որը հաճախ երկկողմանի է: Հեղուկի քիչ քանակության
դեպքում պլևրիտը կարող է ընթանալ ասիմպտոմ:">Համակարգային կարմիր գայլախտի 50-80% դեպքերում դիտվում է չոր կամ էքսուդատիվ պլեւրիտ, որը հաճախ երկկողմանի է: Հեղուկի քիչ քանակության դեպքում պլեւրիտը կարող է ընթանալ
ասիմպտոմ:ՀԿԳ-ի ժամանակ թոքերի սպեցիֆիկ ախտահարումը կոչվում է լյուպուս –
պնևմոնիտ: Այս կլասիկ վասկուլիտի դրսևորումը զարգանում է հիմնականում
ՀԿԳ-ի սրացման ժամանակ: Այդ դեպքում պնևմոնիտը նմանվում է թոքաբորբին
(պնևմոնիային)՝ տենդով, հևոցով, հազով, երբեմն արյունախխումով և թոքերում
ինֆիլտրատի կամ դեստրուկտիվ փոփոխությունների">ՀԿԳ - ի ժամանակ թոքերի սպեցիֆիկ ախտահարումը կոչվում է լյուպուս - պնեւմոնիտ: Այս կլասիկ վասկուլիտի դրսեւորումը զարգանում է հիմնականում ՀԿԳ - ի սրացման ժամանակ: Այդ դեպքում պնեւմոնիտը նմանվում է թոքաբորբին (պնեւմոնիային), տենդով, հեւոցով, հազով, երբեմն արյունախխումով եւ թոքերում
ինֆիլտրատի կամ դեստրուկտիվ փոփոխությունների առաջացմամբ:
Լյուպուս – պնևմոնիտի կարևոր ռենտգենաբանական նշաններն են դիաֆրագմայի
բարձր դիրքը և թոքերի բազալ հատվածներում այսպես կոչված դիսկոիդ
ատելեկտազները, իսկ խրոնիկական ձևերի դեպքում՝ թոքային պատկերի դիֆուզ
ուժեղացումը:">առաջացմամբ: Լյուպուս - պնեւմոնիտի կարեւոր ռենտգենաբանական նշաններն են դիաֆրագմայի բարձր դիրքը եւ թոքերի բազալ հատվածներում այսպես կոչված դիսկոիդ ատելեկտազները, իսկ խրոնիկական ձեւերի դեպքում, թոքային պատկերի դիֆուզ ուժեղացումը:Գայլախտային
կարդիտի ժամանակ ախտաբանական պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել սրտի բոլոր
թաղանթները, սակայն առավել հաճախ ախտահարվում է պերիկարդը:">Գայլախտային կարդիտի ժամանակ ախտաբանական պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել սրտի բոլոր թաղանթները,
սակայն առավել հաճախ ախտահարվում է պերիկարդը:Միոկարդիտը ՀԿԳ-ի ժամանակ
սովորաբար կրում է օջախային բնույթ: Ռիթմի և հաղորդականության խանգարումով
ուղեկցվող դիֆուզ միոկարդիտի առկայությունը խոսում է հիվանդության բարձր
ակտիվության մասին: Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ սրտամկանի
ախտահարումը կարող է արտահայտվել և միոկարդի դիստրոֆիայի տեսքով, ինչին
նպաստում է նաև հաճախ զարգացող անեմիան:">Միոկարդիտը ՀԿԳ - ի ժամանակ սովորաբար կրում է օջախային բնույթ: Ռիթմի եւ հաղորդականության խանգարումով ուղեկցվող դիֆուզ միոկարդիտի առկայությունը խոսում է հիվանդության բարձր ակտիվության մասին: Համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ սրտամկանի ախտահարումը կարող է արտահայտվել եւ միոկարդի դիստրոֆիայի
տեսքով, ինչին նպաստում է նաեւ հաճախ զարգացող անեմիան:ՀԿԳ-ին բնորոշ է
Լիբման – Սաքսի ատիպիկ էնդոկարդիտի զարգացումը: Հաճախ ախտահարվում է միտրալ
փականը, սակայն պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել նաև աորտալ և տրիկուսպիդալ
փականները:">ՀԿԳ - ին բնորոշ է Լիբման - Սաքսի ատիպիկ էնդոկարդիտի զարգացումը: Հաճախ ախտահարվում է միտրալ փականը, սակայն պրոցեսի մեջ կարող են ընդգրկվել նաեւ աորտալ
եւ տրիկուսպիդալ փականները:Ռեյնոյի համախտանիշի առկայությունը
համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հանդիսանում է պրոցեսի բարորակության
ցուցանիշ, սակայն համակարգային կարմիր գայլախտի մանիֆեստացիան Ռեյնոյի
կայուն համախտանիշով՝ պրոգնոստիկ անբարենպաստ հատկանիշ է, քանի որ այս
դեպքում գայլախտային վասկուլիտը բերում է արյան շրջանառության անդարձելի
փոփոխությունների:">Ռեյնոյի համախտանիշի առկայությունը համակարգային կարմիր գայլախտի ժամանակ հանդիսանում է պրոցեսի բարորակության ցուցանիշ, սակայն համակարգային կարմիր գայլախտի մանիֆեստացիան Ռեյնոյի կայուն համախտանիշով, պրոգնոստիկ անբարենպաստ հատկանիշ է, քանի որ այս դեպքում գայլախտային վասկուլիտը բերում
է արյան շրջանառության անդարձելի փոփոխությունների:սուր փուլում կարող են
զարգանալ աղեստամոքսային տրակտի լորձաթաղանթի իշեմիա և խոցոտումներ, իսկ
մեզենտերիալ անոթների արտերիիտը հանդիսանում է աբդոմինալ կրիզի պատճառ,
սակայն արյունահոսությունը կարող է կրել և դիապեդեզային բնույթ:">ՀԿԳ - ի սուր փուլում կարող են զարգանալ աղեստամոքսային տրակտի լորձաթաղանթի իշեմիա եւ խոցոտումներ, իսկ մեզենտերիալ անոթների արտերիիտը հանդիսանում է աբդոմինալ կրիզի պատճառ, սակայն արյունահոսությունը կարող է կրել եւ դիապեդեզային
բնույթ:Լյարդը կարող է ընդգրկվել ախտաբանական պրոցեսի մեջ: Հաճախ դիտվում է
հեպատոմեգալիա և հեպատոզ: Սակայն նկարագրված են նաև ծանր աուտոիմուն
հեպատիտի դեպքեր, ընդհուպ մինչ լյարդի ցիրոզ:">Լյարդը կարող է ընդգրկվել ախտաբանական պրոցեսի մեջ: Հաճախ դիտվում է հեպատոմեգալիա եւ հեպատոզ: Սակայն նկարագրված են նաեւ ծանր աուտոիմուն հեպատիտի
դեպքեր, ընդհուպ մինչ լյարդի ցիրոզ:Երիկամների ախտահարումով է սովորաբար
որոշվում հիվանդության պրոգնոզը: Գայլախտային նեֆրիտի հիմքում ընկած է
իմունակոմպլեքսային բորբոքումը, որի պատկերը բազմազան է:">Երիկամների ախտահարումով է սովորաբար որոշվում հիվանդության պրոգնոզը: Գայլախտային նեֆրիտի հիմքում ընկած է իմունակոմպլեքսային բորբոքումը, որի պատկերը բազմազան
է:Տարեևայի (1995թ.)՝ երիկամների ախտահարման կլինիկական դասակարգման
համաձայն տարբերում են հետևյալ կլինիկական ձևերը.">Տարեեւայի (1995 թ.)
Երիկամների ախտահարման կլինիկական դասակարգման համաձայն տարբերում են
հետեւյալ կլինիկական ձեւերը.- արագ պրոգրեսիվող գայլախտային նեֆրիտ:
Մորֆոլոգիապես դա դիֆուզ պրոլիֆերատիվ նեֆրիտն է՝ նեֆրոտիկ համախտանիշով,
չարորակ հիպերթենզիայով, երիկամային անբավարարության արագ
զարգացմամբ:">- Արագ պրոգրեսիվող գայլախտային նեֆրիտ: Մորֆոլոգիապես դա դիֆուզ պրոլիֆերատիվ նեֆրիտն է, նեֆրոտիկ համախտանիշով, չարորակ հիպերթենզիայով, երիկամային
անբավարարության արագ զարգացմամբ:- նեֆրիտ՝ նեֆրոտիկ համախտանիշով, որի
առանձնահատկություններն են արտահայտված պրոտեինուրիան, հիպերթենզիան,
հեմատուրիան, քիչ արտահայտված դիսպրոտեինեմիան, խոլեստերինի ավելի ցածր
պարունակությունը:">- Նեֆրիտ, նեֆրոտիկ համախտանիշով, որի առանձնահատկություններն են արտահայտված պրոտեինուրիան, հիպերթենզիան, հեմատուրիան, քիչ արտահայտված դիսպրոտեինեմիան,
խոլեստերինի ավելի ցածր պարունակությունը:նեֆրիտ՝ խիստ արտահայտված
միզային համախտանիշով: Այս դեպքում խիստ արտահայտված են պրոտեինուրիան
(>0.5գ/օր), էրիթրոցիտուրիան և լեյկոցիտուրիան:">- Նեֆրիտ, խիստ արտահայտված միզային համախտանիշով: Այս դեպքում խիստ արտահայտված են պրոտեինուրիան (> 0.5 գ / օր), էրիթրոցիտուրիան եւ լեյկոցիտուրիան:նեֆրիտ՝
մինիմալ միզային համախտանիշով, բնութագրվում է ցածր պրոտեինուրիայով
(< 0.5գ/օր.), իսկ էրիթրոցիտներն ու լեյկոցիտները եզակի են
տեսադաշտում:">- Նեֆրիտ, մինիմալ միզային համախտանիշով, բնութագրվում է ցածր պրոտեինուրիայով (<0.5 գ / օր), Իսկ էրիթրոցիտներն ու լեյկոցիտները եզակի են տեսադաշտում:
|
Категория: Դեսից-Դենից | Добавил: admin
|
Просмотров: 1050 | Загрузок: 0
| Рейтинг: 0.0/0 |
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Գրանցում | Մուտք ]
|
Այժմ կայքում են | Ընդամենը ակտիվ. 1 Հյուրեր. 1 Անդամներ. 0 |
Մեր հարցումը | |
|